zaterdag 16 oktober 2021
(mijn excuses voor de vertraging in de verslagen maar wifi en 4G zijn hier vaak een echte ramp)
Het is frisjes deze ochtend, exact 0 °C.
Het stormde de hele nacht maar nu lijkt het weer rustiger.
Na een stevig (en lekker!) ontbijt (waarvoor ik in het Thon hotel in het stadje moet zijn) ben ik er helemaal klaar voor.
Ik ga een wandeling doen en de oostkant van het eiland verkennen.
De rots die alleen staat in de zee is Bleiksoya. Daar nesten duizenden papegaaiduikers en andere vogels in de zomermaanden. In de andere maanden blijven ze op zee.
Start is iets voorbij het dorpje Bleik in Baugtua. De parking is erg goed aangeduid.
Ik hoop dat het weer blijft meezitten. Van drukte zal ik geen last hebben want ik ben de enige op de parking.
Het verdere pad naar Matinden ligt er spekglad bij. Bijkomend probleem is de wind. Geen mogelijkheid om een beetje uit de wind te wandelen.
Ik wijzig mijn planning en zal naar Laupen gaan. Daarheen kan ik aan de niet-zee kant net onder de rand lopen en ben ik uit de ergste wind.
Schade na een val is een pijnlijk scheenbeen.
Maar het was zeker de moeite waard.
De weg terug is niet moeilijk te vinden. Ik volg mijn eigen spoor in de sneeuw.
Wanneer ik zicht op de parking krijg, zie ik dat er nog een auto staat. Raar want ik zie geen mensen, en ik ben ook niemand tegengekomen op het pad.
Nu ja ik ben blij dat ik terug bij de auto ben.
Ik vertrok om 10u30' en het is nu 13u40'. Geen slechte tijd.
Ah ja, ik heb nog een banaan bij. Die zal smaken. Euh, ze is net niet bevroren. Dit had ik over het hoofd gezien. Buiten is het nu 1 °C. Ze smaakt wel maar ik had niet langer weg moeten blijven want dan was ze wel bevroren geweest.
Ondertussen is het weer opgeklaard. Ik moet zowaar mijn zonnebril bovenhalen.
Aan de andere kant heb je zicht op de zee.
Door het geweld van de zee is hier een soort natuurlijk altaar in de rotsen geërodeerd. Onderzoeken wees uit dat dit ooit een sacrale offerplaats was.
Zelf ben ik eigenlijk meer onder de indruk van de uitzichten en de pittoreske vuurtoren.
Ik blijf hier redelijk lang. Je kan er over de rotsen tot bij een klein strandje. Beetje schelpjes gezocht en genoten. Moeilijk om te weten waar mijn happy place is : bergen of zee.
En deze jongens kom je ook overal tegen. In de weides die ik zag stonden 8 van de 10 keer schapen. De weides zijn enkel aan de landzijde afgezet maar niet langs de zee. Dus een avontuurlijk schaap kan daarom makkelijk de omgeving gaan verkennen. Hij/zij zal wel snel teruggevonden worden want ze dragen bijna allemaal een bel om de hals.
De bergen in de achtergrond liggen op Oksnes, nog een ander eiland van de Vesteralen.
Dus terug dan maar.
Weer langs dezelfde weg, helemaal geen straf.
Nog een fotostop bij de mooie vuurtoren.
Normaal gezien is dit dicht in de weekends maar ik zie toch auto's op de parking staan. Vandaag is het open want er was een event voor studenten. Ik mag even binnen rondkijken maar voor bv de reis naar Mars of de andere mogelijke activiteiten zal ik nog eens moeten terugkomen.
Op weg naar huis stop ik nog eerst bij een tankstation.
En ik ga naar de supermarkt. Alweer? Ja mijn ervaring met de banaan heeft me op ideeën gebracht. Waar ik morgen heen ga, kan ik geen ontbijt hebben. Ik ben niet zeker tot hoe laat de supermarkt daar open is en hoe laat ik ga aankomen. Dus ik ga gewoon hier al het nodige kopen en in de koffer van de auto zetten zodat het koel blijft.
Het weer : 0° in de ochtend, tot 3° op Andoya - onderweg: sneeuw, ijzel, zon, hevige wind, regen
Gereden km : 99 km
Hotel : Lankalholmen Sjohus - Andenes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten