Voorbereiding

Na 'blijf in uw kot', gewone lockdowns en lockdown lights kan ik er eindelijk nog eens op uit trekken.
Enne ... het gaat weer noordwaarts.

De bestemming wordt Noorwegen. Daar was ik nog niet eerder dus ik ben zeer benieuwd.

De keuze viel op fly-drive Vesterålen en Lofoten met een afsluitende citytrip Oslo.


Wandelen, mooie uitzichten, musea en ja hoor, een kleine kans op noorderlicht (in Vesterålen en Lofoten die beide redelijk noordelijk gelegen zijn). 

© Foto: Kristin Folsland Olsen

Ik droomde al langer van een bezoek aan Noorwegen maar het kwam er nooit van. Het echte zoeken naar een bestemming begon pas half september 2021. Ik heb maar 1 periode dat ik weg kan dus veel keuze was er niet. Ik heb verschillende sites voor mogelijke reispakketten vergeleken. Het moeilijkste was om vluchten te vinden. Er is nog geen groot aanbod. Uiteindelijk geboekt op 01.10.2021 bij Noorderhuis (het vroegere North and Away).

De heenvlucht gaat van Brussel via Kopenhagen en Oslo naar Evenes. Allemaal korte vluchten, dus hopen dat ik nergens een verbinding mis.
Na het bezoek aan Vesterålen en Lofoten vlieg ik naar Oslo voor een citytrip en daarna weer naar huis.

Het aftellen duurt deze keer helemaal niet lang.
Van 14 tot 24 oktober 2021 ga ik weer een fantastische reis beleven.


Dag 1 - Brussel - Kopenhagen - Oslo - Evenes - Harstad

donderdag 14 oktober 2021

Eindelijk weer eens op pad.

Om de file voor te zijn, ben ik te vroeg naar Brussels Airport gegaan. Bijkomend voordeel: ik kan nog van een lekker ontbijtje genieten.

Bagage is iets te zwaar maar ik krijg 300 gram cadeau van de dame aan de incheckbalie. Ik was bij de eersten en heb niet lang moeten aanschuiven.
Dat is wel anders bij de security. Het is er behoorlijk druk.

Mijn eindbestemming is dan wel Harstad in Noorwegen maar dat gaat in verschillende etappes.
Stap 1 naar Kopenhagen, vluchtduur 1u30'
Netjes om 10u30' vertrekken we.


Dankzij wat rugwind zijn we ook wat sneller in Kopenhagen.


Vind ik prima want ik heb er maar weinig tijd om mijn verbinding te halen. Maar wat blijkt?
De gate waar ik aankwam ... is ook de gate waar ik terug aan boord moet gaan voor de volgende vlucht.
En meer nog, het is ook hetzelfde vliegtuig. Dus ik ga op exact dezelfde plaats zitten als daarstraks.


Op de luchthaven moet iedereen een mondmasker dragen (daarbuiten ben ik niet zeker).
Enkel om te eten of drinken mag je het afzetten. Ik profiteer van mijn iets langere stop om een koffietje te halen want ik voel me in het vliegtuig toch veiliger als ik mijn mondmasker niet afdoe.



En we zijn netjes op tijd weg voor een vlucht van iets meer dan een uur.


Next stop is Oslo, Noorwegen.
Ik kom hier aan het einde van deze trip nog terug maar nu dus enkel overstappen.


Ik ga een broodje eten in afwachting dat de gate verschijnt op de borden.


Ok de gate nummer staat erop. Het is in een andere terminal dus ik vertrek maar meteen.
Wat stel ik vast: de gewone weg is gesloten door Corona. Je moet nu eerst via de douane en dan terug inchecken en security check ! En ik heb maar een dik uur meer.
Dus ik moet ook nog eerst mijn bagage gaan ophalen. Lang heb ik niet moeten zoeken naar mijn tas want het was nog de enige die op de carrousel ronddraaide.

Uiteindelijk is toch alles op tijd gelukt maar het gaf een stressmomentje.

Eenmaal iedereen aan boord is, blijkt dat we een passagier missen. Op zich niet zo erg maar zijn bagage zit wel aan boord. Ze halen alle bagage uit het toestel, halen de foute bagage eruit en laden alles weer in.
We vertrekken met meer dan een uur vertraging.

De vluchtduur naar Evenes is een kleine 2 u.


Tijdens de vlucht duiken we de nacht in. Geeft wel hele mooie kleurtjes.
Enige probleem, mijn raampje was redelijk vuil.


Net voor aankomst een eerste blik op de streek waar ik een weekje ga verblijven.


In Evenes regent het maar er wordt ook sneeuw voorspeld.


Ik pik de huurauto op en ga in het tankstation vlak bij de luchthaven iets eten. Het is al over 20u en vanaf hier is het nog een uurtje rijden naar het hotel.

De huurauto is uitgerust met echte winterbanden (met pinnetjes).
En maar goed ook. Ik krijg een sneeuwstorm te verwerken. Je weet wellicht dat ik dol ben op sneeuw maar aan het einde van een vermoeiende dag in een auto waar je nog niet aan gewend bent, had ik het liever niet gehad. Bijkomend is het super hard aan het waaien. Tussen 2 eilanden is er een brug waar ik over moet. Telkens als het de windstoten te hard zijn, springt het licht op rood. Er staat dus een kleine file. De sneeuw en het oponthoud bij de brug maken dat mijn rit bijna 2 u duurde. Tegen 22u ben ik op mijn bestemming.

Na check-in is dit het zicht uit mijn kamervenster.
Hopelijk kan ik morgen nog een spoortje van de sneeuw vinden.


Gereden km : 46 km
Hotel : Thon Hotel Harstad



Dag 2 - Harstad - Andenes

vrijdag 15 oktober 2021

De nachtrust heeft me goed gedaan.
De lucht is ook wat opgeklaard. De sneeuw van afgelopen nacht heeft duidelijk sporen achtergelaten op de bergen die ik in de verte kan zien.


Na een heerlijk ontbijt, op pad.
Vandaag reis ik door de Vesterålen, van het eiland Hinnoya naar het eiland Andoya.

Het eerste deel van de route brengt me over de bergen naar de andere kant van het eiland.
Door de sneeuwval van afgelopen nacht liggen de wegen er hier erg glad bij.
Ik ben wel meteen in 'my happy place'.

In Noorwegen is de maximumsnelheid 80 km/u. Hier op de Vesterålen en Lofoten haal je zelden die snelheid. De gewone weg kronkelt via bruggen, tunnels of veerdienst naar de andere eilanden en waar je door een dorp rijdt is de snelheid beperkt. Gemiddeld kom je aan iets van 55 km/u denk ik.



Het nemen van de veerdienst ziet er dus zo uit op de GPS. Alsof het een gewone weg is.


Ik neem de veerdienst van Revsnes naar Flesnes.
De overzet duurt 30 minuten.
Mijn huurauto heeft een AutoPass en daar wordt de kost op afgerekend. Handig, anders dien je een ticket te boeken. De site waarop je dit kan doen, werkt eigenlijk niet zo goed.


Ik vroeg me af als ik een safari zou boeken om de zeearenden te kunnen zien. Vraag beantwoord. Neen dus. Je kan ze gewoon zo zelf spotten.
Deze 2 zaten op een rotseilandje net voor je in Flesnes aankomt.



En zo ziet de route op de GPS eruit aan het einde van de overzet.


Mijn huurwagen, Suzuki Ignus. Rijdt prima.


De route komt langs een uitloper van het Moysalen National Park.



Ik besluit om een korte wandeling te gaan doen.
Lekker warm aan en dan op weg.
Het plan was om tot achter de heuvel te gaan. Het pad gaat door een soort toendra omhoog. Maar de stenen op het pad zijn spekglad. Ik probeer om door de struikjes te stappen maar dat is niet veel beter. Ook hier liggen stenen tussen. Na een kwartiertje besluit ik terug te keren naar de auto. Een aangename korte kennismaking maar om hier geen been te breken, zou ik mijn bergschoenen moeten hebben en wandelstokken.



Langsheen de wegen zijn er niet zo vaak mogelijkheden om te stoppen en een foto te maken van de adembenemende zichten.

Bij het Forfjorddalen Natuurreservaat is gelukkig wel een kleine parking. Het reservaat bestaat voornamelijk uit moerasgebied op een oude morene (van een gletsjer die hier ooit was).
Helaas heb ik geen laarzen bij. Met mijn hoge wandelschoenen ga ik sowieso water binnen krijgen.
Ik zoek een redelijk droog pad uit en maak een kleine wandeling.



Zicht op de weg aan het einde van de parking.


En de uitzichten worden enkel maar beter. Magnifiek gewoon.



Wanneer de weg via een brug naar een ander eiland gaat, dan zijn dat bijna altijd erg hoge bruggen.
Ze zijn zo gemaakt dat grote boten en marineschepen in het midden onder de brug door kunnen varen.


Intussen ben ik op het eiland Andoya.
Dit eiland bestaat voor bijna de helft uit moeras. De rest zijn een bergkam en wat grasvlaktes.
Het moeras in de voorgrond ligt op Andoya, de bergen op de achtergrond op Hinnoya.


Ik kom in een enorme regenbui terecht. Maar ... No rainbows without rain.


Wat verderop houd ik halt bij het kerkje van Dverberg. Het is mooi gelegen maar nog specialer, het is een 8-hoekig gebouw. De regen is intussen weggetrokken en dat geeft richting oosten mooi licht.



Rond 16u begint het al te schemeren.


Ik slaap in een klein huisje aan de haven vandaag en morgen. De sleutel moet ik afhalen bij een hotel in het stadje Andenes.

Voor naar het huisje te gaan, wil ik de zonsondergang zien.
Rond 17u is de zon bijna onder.
Hier bij de vuurtoren van Andenes.


Vlakbij de vuurtoren ligt het Andoy Museum.
Het gaat vooral over de geschiedenis van de visserij en de mensen sinds de bouw van de vuurtoren in 1859. Er is ook een kleine exhibitie over het leven in de poolstreken.


En nu op naar mijn huisje !
Tada, view from my window


's Avonds ga ik in een pizzeria eten en ben net op tijd terug thuis voor een enorme storm losbarst.
Ik probeer wat aan de blog te werken maar het gaat moeilijk want de wifi is heel slecht. Ook 4G heeft het moeilijk met de harde wind.


Het weer : 0° in de ochtend, tot 3° in Andenes - onderweg: sneeuw, ijzel, zon, wind
Gereden km : 184 km
Hotel : Lankalholmen Sjohus - Andenes





Dag 3 - Andenes en eiland Andoya

zaterdag 16 oktober 2021

(mijn excuses voor de vertraging in de verslagen maar wifi en 4G zijn hier vaak een echte ramp)

Het is frisjes deze ochtend, exact 0 °C.
Het stormde de hele nacht maar nu lijkt het weer rustiger.
Na een stevig (en lekker!) ontbijt (waarvoor ik in het Thon hotel in het stadje moet zijn) ben ik er helemaal klaar voor.

Ik ga een wandeling doen en de oostkant van het eiland verkennen.

De rots die alleen staat in de zee is Bleiksoya. Daar nesten duizenden papegaaiduikers en andere vogels in de zomermaanden. In de andere maanden blijven ze op zee.


Hoofddoel van de dag, hike naar Matinden.
Start is iets voorbij het dorpje Bleik in Baugtua. De parking is erg goed aangeduid.

Ik hoop dat het weer blijft meezitten. Van drukte zal ik geen last hebben want ik ben de enige op de parking.


De klim naar boven is redelijk steil. Het pad ligt er op verschillende plaatsen spekglad bij. Maar ik heb de juiste uitrusting: stevige bergschoenen en wandelstokken.


Ik ben 20 minuutjes onderweg wanneer er donkere wolken aankomen. Ik doe snel mijn regenbroek en een extra regenjas over mijn donsjas aan. Net op tijd klaar want er komt een vlaag van ijsregen en sneeuw voorbij. Dat maakt het pad nog gladder.



In Noorwegen worden wandelpaden niet volop bewegwijzerd. Af en toe staan er stenen torentjes ofwel, zoals hier, zijn er markeringen op de rotsen.


Wanneer ik bovenkom op de eerste top word ik beloond met prachtige uitzichten.


Ondertussen steekt er hevige wind op. Ik ben letterlijk 2x omgewaaid.
Het verdere pad naar Matinden ligt er spekglad bij. Bijkomend probleem is de wind. Geen mogelijkheid om een beetje uit de wind te wandelen.
Ik wijzig mijn planning en zal naar Laupen gaan. Daarheen kan ik aan de niet-zee kant net onder de rand lopen en ben ik uit de ergste wind.


Eindpunt bereikt.
Schade na een val is een pijnlijk scheenbeen.
Maar het was zeker de moeite waard.


De weg terug is niet moeilijk te vinden. Ik volg mijn eigen spoor in de sneeuw.
Wanneer ik zicht op de parking krijg, zie ik dat er nog een auto staat. Raar want ik zie geen mensen, en ik ben ook niemand tegengekomen op het pad.

Nu ja ik ben blij dat ik terug bij de auto ben.
Ik vertrok om 10u30' en het is nu 13u40'. Geen slechte tijd.
Ah ja, ik heb nog een banaan bij. Die zal smaken. Euh, ze is net niet bevroren. Dit had ik over het hoofd gezien. Buiten is het nu 1 °C. Ze smaakt wel maar ik had niet langer weg moeten blijven want dan was ze wel bevroren geweest.

Ondertussen is het weer opgeklaard. Ik moet zowaar mijn zonnebril bovenhalen.


De weg volgt de kustlijn. Aan een kant heb je zicht op toendra/moeras en bergen.



Aan de andere kant heb je zicht op de zee.


Bij Borvagen is er een interessante stop, Bukkekjerka. Staat ook goed aangegeven.
Door het geweld van de zee is hier een soort natuurlijk altaar in de rotsen geërodeerd. Onderzoeken wees uit dat dit ooit een sacrale offerplaats was.
Zelf ben ik eigenlijk meer onder de indruk van de uitzichten en de pittoreske vuurtoren.




Ik blijf hier redelijk lang. Je kan er over de rotsen tot bij een klein strandje. Beetje schelpjes gezocht en genoten. Moeilijk om te weten waar mijn happy place is : bergen of zee.

En deze jongens kom je ook overal tegen. In de weides die ik zag stonden 8 van de 10 keer schapen. De weides zijn enkel aan de landzijde afgezet maar niet langs de zee. Dus een avontuurlijk schaap kan daarom makkelijk de omgeving gaan verkennen. Hij/zij zal wel snel teruggevonden worden want ze dragen bijna allemaal een bel om de hals.

De bergen in de achtergrond liggen op Oksnes, nog een ander eiland van de Vesteralen.


Einddoel was het dorpje Bo. Er zou een museum liggen over mythen en sagen, ik vond er niet veel over op internet. Maar er is niets te zien in Bo. Uiteindelijk uitgevonden aan de hand van GPS en het adres dat ik vond in een brochure die ik ergens meenam, dat het museum in een ander Bo ligt. Een Bo gelegen op een ander eiland van de Vesteralen.
Dus terug dan maar.
Weer langs dezelfde weg, helemaal geen straf.

Nog een fotostop bij de mooie vuurtoren.


Bij Andenes is het Spaceship Aurora gelegen.
Normaal gezien is dit dicht in de weekends maar ik zie toch auto's op de parking staan. Vandaag is het open want er was een event voor studenten. Ik mag even binnen rondkijken maar voor bv de reis naar Mars of de andere mogelijke activiteiten zal ik nog eens moeten terugkomen.

Op weg naar huis stop ik nog eerst bij een tankstation.
En ik ga naar de supermarkt. Alweer? Ja mijn ervaring met de banaan heeft me op ideeën gebracht. Waar ik morgen heen ga, kan ik geen ontbijt hebben. Ik ben niet zeker tot hoe laat de supermarkt daar open is en hoe laat ik ga aankomen. Dus ik ga gewoon hier al het nodige kopen en in de koffer van de auto zetten zodat het koel blijft.


Het weer : 0° in de ochtend, tot 3° op Andoya - onderweg: sneeuw, ijzel, zon, hevige wind, regen
Gereden km : 99 km
Hotel : Lankalholmen Sjohus - Andenes